Leven tussen verlangen en verwarring
- 2 dagen geleden
- 3 minuten om te lezen

Sommige mensen ervaren relaties als een doolhof: de ene keer is nabijheid fijn, de andere keer bijna ondraaglijk. Emotionele chaos, stress en verward gedrag wisselen elkaar razendsnel af. Dit is het leven van iemand met een gedesorganiseerde hechtingsstijl.
Wat is gedesorganiseerde hechting?
Gedesorganiseerde hechting ontstaat als ouders (of andere zorgfiguren) tegelijkertijd bron van veiligheid én van angst zijn. Voorbeelden: mishandeling, verwaarlozing, trauma, maar ook onvoorspelbare of verwarrende reacties. Het kind krijgt geen consistent antwoord op stress – soms troost, soms afwijzing, soms boosheid. Hierdoor ontwikkelen ze geen stabiele strategie om met emoties om te gaan.
Signalen en kenmerken in relaties
Moeite met vertrouwen en stabiele verbinding: “Zoek me op, maar blijf weg!”
Wisselvallig gedrag: de ene keer zoeken ze verbinding, daarna stoten ze alles af
Intens stressvolle reacties op conflicten, verlies of nabijheid (“ik voel alles tegelijk of niets”)
Emotionele uitval, dissociatie of trance-gedrag in zware situaties
Vaak verwarring over wat ze willen, voelen of kunnen verdragen
Praktijkvoorbeeld: Sofie wil graag steun van haar partner bij verdriet. Maar wanneer hij haar troost, raakt ze in paniek, duwt hem weg, of valt volledig stil. Geen enkele reactie lijkt “goed”; ze verlangt naar nabijheid én is er tegelijk ook bang voor.
Hoe ontstaat gedesorganiseerde hechting?
Het ontstaat uit chaotische, dubbelzinnige of bedreigende opvoedingssituaties. Ouders zijn niet altijd voorspelbaar, kunnen zelf worstelen met trauma en zijn soms emotioneel onbeschikbaar of juist angstaanjagend. Het kind krijgt geen vat op wat te verwachten is, waardoor angst, chaos en tegenstrijdigheid de overhand krijgen.
Gedesorganiseerde hechting en het brein
Gedesorganiseerd gehechte mensen hebben moeite hun stresssysteem te reguleren. Affecten “ontploffen” of worden juist geblokkeerd. Ze hebben een beperkt tolerantievenster: kleine triggers kunnen heftige dysregulatie teweegbrengen (plots boos, verdrietig of emotioneel afgestompt). Ze dissociëren sneller of geven het contact op als emoties oplopen.
Mythe-doorprikkers
“Gedesorganiseerd gehechten zijn gewoon moeilijk.” Nee, hun gedrag is een overlevingsstrategie en vaak het gevolg van zware omstandigheden in hun jeugd.
“Ze kunnen geen liefdevolle relatie leren.” Onzin, juist een voorspelbare, veilige relatie (eventueel met ondersteuning van therapie) kan veel herstel en groei bieden.
Interessante cijfers
Circa 5-15% van volwassenen heeft gedesorganiseerde hechting.
Meer risico op psychiatrische problemen als borderline, dissociatie en chronische stress tot 3x hoger dan bij andere stijlen.
Onveilige en gedesorganiseerde patronen leiden sneller tot relatieproblemen, affectregulatiestoornissen en moeilijkheden met hechting in nieuwe relaties.
Tips voor gedesorganiseerd gehechten
Zoek verbinding met iemand (of een therapeut) die absoluut voorspelbaar is. Structuur, vaste afspraken en heldere communicatie zijn levensreddend!
Oefen met kleine, veilige interacties: een groet, vaste routine, dagelijkse check-in.
Herken dissociatie: leer via “hier-en-nu-technieken” in contact te blijven (ademhaling, benoemen van wat je ziet, voelt, hoort).
Bouw aan een veilige basis, waar emoties groot mogen zijn, maar geen drama hoeven te worden.
Vraag stap voor stap om hulp en steun: het hoeft niet allemaal in één keer goed te gaan.
Behandeling en perspectief
Therapie bij gedesorganiseerde hechting is vaak relationeel: de therapeut wordt een soort “veilige ouder” en biedt een stabiele basis. Doelen zijn: tolerantievenster verbreden, emoties kunnen reguleren en nieuwe werkmodellen ontwikkelen. Het is een proces van kleine stapjes, veel oefenen en ruimte voor herstel.
Gedesorganiseerde hechting is een complexe stijl ,maar ook hier zijn groei, verbinding en liefde mogelijk. Herken je jezelf hierin, ken je mensen met deze dynamiek of werk je ermee als professional? Deel je ervaringen, stel vragen en weet dat niets is onmogelijk, zolang veiligheid, empathie en geduld vooropstaan.





Opmerkingen